Νέοι και Αποφασιστικότητα

Καθημερινά συναντάμε νέους οι οποίοι λένε ότι ψάχνουν απεγνωσμένα δουλεία και δεν βρίσκουν, και Επικαλούνται την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε σαν χώρα για αυτό που δεν καταφέρνουν. Και αναρωτιόμαστε όλοι οι άλλοι, Ποιος πραγματικά φταίει για αυτή την κατάσταση Οι Νέοι , οι Εργοδότες, η Κρίση, το Σύστημα, η νοοτροπία.

Οι νέοι μόλις τελειώσουν το πανεπιστήμιο θέλουν να βρουν δουλειά που να είναι ακριβώς αυτό που σπούδασαν και με υψηλές αποδοχές. Και στέλνουν το βιογραφικό τους στο 60% των επιχειρήσεων που υπάρχουν με την ελπίδα ότι θα κτυπήσει το τηλέφωνο τους. Κάποιες από αυτές τις επιχειρήσεις καλούν υποψήφια άτομα σε συνεντεύξεις και τι βλέπουν μπροστά τους;

Άτομα τα οποία νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα στον τομέα που έχουν σπουδάσει και ότι πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να διευθύνουν και ολόκληρο τμήμα.  Παράλληλα τους ρωτάς τι θέλουν από την ζωή τους, τη δουλειά και αρχίζουν να σου λένε αόριστες εκφράσεις χωρίς να νιώθουν αυτά που λένε, χωρίς συναίσθημα. Προφανώς δεν έχουν κατασταλάξει.

Στα περισσότερα άτομα (νέους) δεν διακρίνεις το πάθος που έπρεπε να είχε ένα νέο άτομο, το οποίο είναι έτοιμο να συμβιβαστεί με χαμηλό μισθό για να εκπαιδευτεί από κάποιους άλλους, να κάνει κάποια πράγματα τα οποία δεν είναι στις αρμοδιότητες του και να θέλει να μείνει στη δουλειά να δουλέψει περισσότερο. Να βλέπεις στα μάτια του, ότι είναι ο ιδανικός για αυτή τη δουλειά που ήρθε να ζητήσει και ότι αξίζει τον κόπο να επενδύσεις πάνω του για ένα χρονικό διάστημα.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι νέοι είναι ότι για να καταφέρεις να γίνεις ένας πετυχημένος επαγγελματίας που αυτό θα έχει ως επακόλουθο λεφτά, δόξα, επιτυχία καταξίωσης πρέπει να είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις πολλά πράγματα (χρόνο, ενέργεια, πάθος), να θυσιάσεις κάποια πράγματα για να πάρεις στο τέλος πίσω περισσότερα. Δεν παίρνεις, πριν δώσεις !

Οι νέοι πρέπει να είναι πιο αποφασιστικοί, να ξέρουν τι πραγματικά θέλουν και τι πρέπει να θυσιάσουν για να αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν. Να γνωρίζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Να μην ζουν στο δικό τους <παραμύθι> ότι είναι τέλειοι. Να προσπαθήσουν να αποκτήσουν ικανότητες στον τομέα τους μέσα από πρακτική, να μάθουν από άλλους ανθρώπους να γίνουν σαν τα σφουγγάρια που μαζεύουν οποιαδήποτε σημαντική πληροφορία, για να την χρησιμοποιήσουν μεταγενέστερα .

Το τι μπορεί να κάνει ο καθένας είναι ένα θέμα που ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να το καταλάβει μέχρι να το βάλει σαν στόχο, να επικεντρωθεί σε αυτό και να το φανταστεί – ονειρευτεί για να βάλει όλη του την ενέργεια, προσπάθεια για να το αποκτήσει στο τέλος.

Ο δρόμος προς την επαγγελματική καταξίωση σίγουρα δεν είναι ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα και για να τον περπατήσεις χρειάζεται να τον ονειρευτείς τόσο δυνατά που θα ανάψεις την φλόγα μέσα σου.

Christofi Vasiliki

B.A. Applied Communication

London Metropolitan University

ConiCon Ltd